حافظه فردی در رابطه با رخ دادهای زندگی که بیوگرافی کودک یا حافظه بیوگرافیک Autobiographical Memoryخوانده می شوددر پایان سنین کودکستانی فرم می گیرد و کودک با قصه زندگی خود ارتباطی با ثبات پیدا می کند. این حقیقت را نباید فراموش کنیم که این قصه زندگی و تصویر ما از خویشتن که حاصل تجربیات زندگی و اثر آن بر عملکرد دستگاه اعصاب ماست، در طول زندگی در حال تحول و شکل پذیری است. تجربیات دردناک، توام با فشار و استرس، تاثیر متفاوتی بر حافظه و خاطره انسان دارد و حوادث تلخ می توانند جلوی عملکرد عادی حافظه را بگیرند و یا نشانه سازی های غیرعادی حافظه را سبب گردند. بعنوان مثال یک حادثه دردناک می تواند در سطح حافظه اولیه یا Implicit تجربه شود ولی جلوی فعالیت حافظه ثانویه که در «هیپوکامپوس»صورت می پذیرد بگیرد. چنین حوادثی می تواند موجب ترشح و تولید مداوم هورمون فشار و استرس شوند و بر پیام آوران شیمیائی مغز یا Neurotransmitters اثر بگذارند و این وضیعت شیمیایی مغز راه را بر فعالیت «هیپوکامپوس» که کارش برقراری ارتباط و فهم پدیده های واقعی است، می بندد. دریافت های حافظه اولیه یا خام بدون دخالت و حضور حافظه ثانویه منبع اصلی چیزی است که Flashbacks یا یادآوری خودکار صحنه های دردناک خواند می شود. در موارد خفیف تر تجربیات ناخوش آیند، موجب نوعی انجماد ذهنی، کله شقی و انعطاف ناپذیری در فرد می شوند.
سم‌زدایی عاطفی، مصاحبه با دکتر نهضت فرنودی
سم‌زدایی عاطفی موضوع کلاس‌های جدید دکتر نهضت فرنودی، استاد و عضو انجمن روانشناسان آمریکا، است. در این کلاس‌ها به افراد آموخته می‌شود که چطور با حوادث تلخ گذشته روبرو شوند، بی‌آنکه این بازبینی در آنها تأثیر منفی بگذارد.
به یادآوردن حوادث تلخ زندگی موضوعی است که بسیاری از آن رنج می‌برند. با اینکه این حوادث تنها یک بار در زندگی اتفاق می‌افتند، اما بازبینی و به خاطر آوردن مجدد آنها در بدن همان سموم شیمیایی را ایجاد می‌کند که در هنگام وقوع حادثه ایجاد کرده است.
ساده زیستی بیشتر از آنچه که به مدل زندگی ما ربط دارد به ذهنیت ما و استرسی که ما از نداشته هامون تجربه می‌کنیم ربط دارد . بنابر این ساده زیستی راه زندگی کردن است بدون توجه به اینکه چه چیز داریم و چه چیزی نداریم.
اگر داشتن‌ها برای ایجاد یک فاصلهٔ طبقاتی با انسانهای دیگر و تسلّط و نفوذ بر آنها نباشد ، و فقط برای لذت بردن از امکانات باشد مشکلی پیش نمیاورد، مشکل آنجا است که با هر فشاری به خود و دیگران بخواهیم امکاناتی بدست بیاوریم که با آنها خود را از طبقهٔ ممتازی از افراد جامعه نشان دهیم و این ممتاز بودن ما برای تسلط ما بر انسانهای دیگر باشد. فرد میتواند در حالی که همه چیز دارد ساده زیست باشد.
دکتر فرنودی