ساده زیستی بیشتر از آنچه که به مدل زندگی ما ربط دارد به ذهنیت ما و استرسی که ما از نداشته هامون تجربه میکنیم ربط دارد . بنابر این ساده زیستی راه زندگی کردن است بدون توجه به اینکه چه چیز داریم و چه چیزی نداریم.
اگر داشتنها برای ایجاد یک فاصلهٔ طبقاتی با انسانهای دیگر و تسلّط و نفوذ بر آنها نباشد ، و فقط برای لذت بردن از امکانات باشد مشکلی پیش نمیاورد، مشکل آنجا است که با هر فشاری به خود و دیگران بخواهیم امکاناتی بدست بیاوریم که با آنها خود را از طبقهٔ ممتازی از افراد جامعه نشان دهیم و این ممتاز بودن ما برای تسلط ما بر انسانهای دیگر باشد. فرد میتواند در حالی که همه چیز دارد ساده زیست باشد.
دکتر فرنودی